Nadia Vakili: ‘Ik ben nog net zo fanatiek als op de eerste dag’…
Zoals velen weten, komt Nadia oorspronkelijk uit Iran; ze is sinds 1988 in ons land. Toch beschouwt ze Nederland als haar eigen land; herkomst betekent niet zoveel meer. Nadia tuiniert op Koudenhoorn sinds 2004, een moment dat ze zich nog heel goed herinnert: ‘Ik wist niet zoveel van tuinieren in Nederland. Veel mensen hebben mij geholpen en advies gegeven. Dat was zo fijn!’
‘Ik begon op een tuin tegenover de Warmoes en hielp daarnaast mijn overbuurman. Het was een zandtuin en de regen spoelde veel weg. Ik wist niet dat ik bijvoorbeeld moest bijmesten. Maar die tuinen dichtbij de Warmoes betekende ook voortdurend aangesproken worden, waardoor er soms weinig van tuinieren terecht kwam. Toen er een tuin verder achterin vrijkwam, heb ik die genomen; later volgde een tweede tuin. Ik zit daar heel lekker. Alleen vind ik het moeilijk dat de natuur zo onvoorspelbaar is geworden en dat de klimaatverandering zulke extreme effecten heeft op onze manier van tuinieren’.
Nadia’s tuinliefde stamt uit haar jeugd: ‘We hadden thuis – in Iran – een groot stuk tuin dat bewerkt werd door een tuinman. Ik was altijd bij hem in de tuin en probeerde hem trucs te ontfutselen, maar die gaf hij niet. Toen ben ik gewoon maar gaan kijken. Wat hij bijvoorbeeld deed als een plant bloemen kreeg, courgettes, pompoenen en meloenen, smeerde hij vet (van koeien of schapenvlees) op de bloemen. Dat hielp op 2 manieren: om kruisbestuiving te bevorderen omdat stuifmeel vastplakte en er kwamen heel veel bijen op af’! Nadia’s doel is om zoveel mogelijk biologische producten te verbouwen en circulair te werken:’ Je geeft alles aan de natuur terug. Waar de planten bestuiving nodig hebben, zet ik bloemen die in trek zijn bij de bijen. Biodiversiteit is erg belangrijk voor mij’.
‘Tuinieren is ook een sociale bezigheid; een bron van contact. Vooral in het voorjaar wanneer ik in de serre van mijn huis begin te zaaien, zien de buren dat en komen vragen stellen, Dan geef ik advies en plantjes. Voor mij is ook het contact op Koudenhoorn essentieel. Als ik hier aan het werk ben, laat ik alles achter me’.
‘Het meest houd ik van experimenteren; dat is voor mij belangrijker dan oogsten. Soms ben ik daarin succesvol en profiteer niet alleen ik daarvan maar ook vrienden en kennissen. Ik heb bijvoorbeeld dit jaar de uien op een soort ‘lasagne aarde’ laag verbouwd. Ik heb een 40 cm diepe geul gemaakt en daar achtereenvolgens: compost, mest, tuinaarde, zand, houtzaagsel en lava (tuincentrum) op gestrooid. Na herhaling van dit proces heb ik de poot-ui in zaagsel gelegd. Ik heb echt joekels van uien geoogst. Dat had ik zelf bedacht. Volgend jaar doe ik dat ook met de wortels.
"Het is leuk om bij mensen in de tuin te kijken. Daar leer je veel van..."
Composttips van Nadia: een vers plasje doet wonderen!
Het maken, verwerken en gebruiken van compost, is op Koudenhoorn vaak onderwerp van gesprek. Feiten zijn rekbaar; meningen des te sterker aanwezig. Dus kwam het ook in het interviewtje met Nadia ter sprake. Nadia: ’t Is natuurlijk het beste om onkruid niet te laten groeien tot het zaden ontwikkelt, want dat komt uiteindelijk allemaal weer in je grond. Wied zoveel mogelijk voor die tijd. En dan kun je het onkruid dat je wiedt, gewoon schoffelen en op je tuin laten drogen. Dit is onderdeel van circulair tuinieren; dan geef je het weer terug aan de grond. Takken die je snoeit laten opdrogen. Dan sla je er met de schoffel op om ze klein te maken en strooi je ze uit op je tuin. Dat brengt lucht in de grond.
Opbouwen van de composthoop
Voordat je composthoop groot wordt, moet je hem geregeld omspitten, ‘roeren’ noemt Nadia dat. Elke keer dat je dit doet, een handvol kalk toevoegen. Zo heb je binnen een jaar mooie sterke compost. Dagelijkse koffieprut en tenslotte: een vers plasje op je hoop doen of je plas van thuis meebrengen, bevordert de kwaliteit… Lang leve de circulaire natuur!
30 september 2019 - Trudy van Ommeren